. وَهمی از شکل ِ آخرین درخت در صبح ِ جهان ِ اکنون،در ابتدایی ترین فصل ِ وقت، سپیدی‌یی را تَرَک می داد تا واقعیت بریزد. دایره ها بریزد خَط ِ سن های سپید،قهوه یی و َ سبز بریزد روی پیشانی ِ همه چیز، و چیز ها بترکند،صاف،ساده و تو خالی،حبابی. و مولکول های هوا و مویرگ ِ رنگ و َ تَن، یک شکوه کامل از جغرافیا، یک بهار در دل ِ شکوفه، یک آغوش میان ِ ميليارد ها میلیارد ها میلیارد ها میلیارد خلأ! لحظه ی ساکت از حنجره ی جنین، از دایره های بی رنگ ِ بلوری وَ شیار وار ِ کارت پستال،برای مادری که هر صبح به کسانی که تا به حال آن ها را ندیده،سلام می کند
اشکِ شوقِ آخرین مبتدا
پاره یی از آبان ِ عَجیب
ِ ,ها ,میلیارد ,یک ,بریزد ,های ,ها میلیارد ,و َ ,میلیارد ها ,ِ شکوفه، ,در دل
درباره این سایت